Τετάρτη 1 Ιουλίου 2015

«Έτσι!»

Η Angeliki Kotti κοινοποίησε τη φωτογραφία του Velissarios Kossivakis.
Κι όταν θα χτυπάει μεσημέρι στο λιμάνι
Θα ρωτάτε ποιός θα κρεμαστεί
Και θα ακούσετε να αποφασίζω: «Όλοι!»
Και απάνω στα κουφάρια σας θα πω: «Έτσι!»
"Κυρίοι μου καλοί, με πληρώνετε εδώ
και σας κάνω όλα τα γούστα
Και μου ρίχνετε πεντάρες και σας λέω «φχαριστώ»
Στο φτηνό ξενοδοχείο, στη φτηνή την προκυμαία
Και δεν ξέρετε σε ποιά μιλάτε.
Μα ένα βράδυ, βουητό στο λιμάνι
Κι όλοι λεν: «τι βουητό είναι αυτό;»
Και αλλάζω τρα σεντόνια και γελάω
Και όλοι λέν: «αυτή, γιατί γελάει;»
Και ένα μαύρο καράβι
Με πενήντα κανόνια
Στο λιμάνι έχει μπει.
Κυρίοι μου καλοί, σας λυπάμαι καθώς
Παζαρεύω ποιόν θα πάρω γιά νυχτιά
Γιατί σε κρεβάτι απόψε δεν θα κοιμηθεί κανένας
Μα σας λέω την ταρίφα και γελάω κρυφά
Που δεν ξέρετε ποιά είμαι εγώ
-που δεν μάθατε ποιά είμαι εγώ.
Και μέσα στη νύχτα
Ουρλιαχτό στο λιμάνι
Κι όλοι λεν: «τι είναι αυτό το ουρλιαχτό;»
Και ορμάω στο παράθυρο με γέλια
Κι όλοι λεν: «τι πανηγυρίζει;»
Και το μαύρο καράβι
Καταπάνω στην πόλη
Τα κανόνια γυρνά.
Κυρίοι μου καλοί τώρα πιά δεν γελάτε
Τώρα η πόλη έχει γκρεμιστεί
Κι όλα τα βρωμόσπιτά σας τα γκρεμίσαν σε μιά νύχτα
-απομένει μονάχα το μπορντέλο τούτο εδώ-
Κι απορείτε γιατί το άφησαν αυτό.
Μόνο το μπορντέλο στέκει όρθιο στην πόλη
Κι όλοι λεν: «ποιός να έμενε εδώ;»
Και θα βγω στην πόρτα εγώ σαν ξημερώσει
Και θα πουν: «γιά αυτήν ήτανε λοιπόν!»
Και το μαύρο καράβι
Τη σημαία σηκώνει
Να με υποδεχτεί.
Και κοντά μεσημέρι εκατό μαύροι άντρες
Βγαίνουν από το καράβι και σας πιάνουν
Και θα δέσουν με αλυσίδες όποιον είχα πελάτη
Και δεμένους με αλυσίδες θα σας φέρουνε μπροστά μου
Και θα με ρωτούν ποιανού κεφάλι θέλω.
[Και θα με ρωτούν, ποιανού, κεφάλι, θέλω].
Κι όταν θα χτυπάει μεσημέρι στο λιμάνι
Θα ρωτάτε ποιός θα κρεμαστεί
Και θα ακούσετε να αποφασίζω: «Όλοι!»
Και απάνω στα κουφάρια σας θα πω: «Έτσι!»
Και το μαύρο καράβι
Τα πανιά του ανοίγει
Και με παίρνει μακριά.

.Μπ. Μπρεχτ "Η Τζένη των πειρατών "
Η Όπερα της Πεντάρας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου