Παρασκευή 4 Σεπτεμβρίου 2015

Από Έρη Ρίτσου

Ερη Ριτσου

Κάθε μέρα όλο και περισσότεροι πρόσφυγες περνούν τα σύνορά μας.Ο πόλεμος στη Συρία συνεχίζεται και κανείς δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει το κακό. Έτσι οι Σύριοι ή θα πάνε από φωτιά, ή θα πάνε από νερό ή θα καταφέρουν να σώσουν τελικά τις ζωές τους και να αισθάνονται και τυχεροί γι αυτό.
Η κατάσταση στα νησιά έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Το επίσημο κράτος αδιαφορεί, όπως και αδιαφορούσε. Οι λιμενικοί κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν, εξουθενωμένοι, χωρίς μέσα με ελλειπές και κουρασμένο προσωπικό. Φυσικά, ούτε λόγος για "rotation". Όσοι δεν είχαν μέσον και βρέθηκαν στο Ανατολικό Αιγαίο, εδώ θα μείνουν και θα προσπαθούν να διασώσουν, να καταγράψουν και να φροντίσουν τους ανθρώπους που καταφθάνουν κατά εκατοντάδες καθημερινά..
Φυσικά δεν υπάρχει καμιά πρόβλεψη για περίθαλψη. Αλλά ούτε σκέψη να καλυφθούν τα κενά στο Λιμενικό Σώμα, στα Νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας που δέχονται το κύριο βάρος των προσφύγων. Φυσικά, η εξασφάλιση διατροφής είναι δουλειά των ευαισθητοποιημένων ιδιωτών. Τόσο Ο ΔΗΜΟΣ ΣΑΜΟΥ στην κατοχή του οποίου ανήκει, όσο και η διοίκηση του ΛΙΜΕΝΙΚΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ το οποίο έχει τη διαχείρηση, αρνήθηκαν ν' ανοίξουν τις αποθήκες πλάϊ στο Λιμεναρχείο (πρώην κλαμπ Ποπ Κορν) όπου υπάρχουν 8 τουαλέτες και θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν οι πρόσφυγες που αναγκάζονται να κάνουν τις ανάγκες τους όπου βρουν με κίνδυνο και τη δική τους και τη δική μας υγεία και αξιοπρέπεια.
Φυσικά, ούτε λόγος να απαιτήσουμε έκτακτη χρηματοδότηση από τον ΟΗΕ και το Κοινό μας Σπίτι.
Φυσικά, τους κανονισμούς του Δουβλίνου, τους καταργούν κατά βούληση οι δυνατοί. Εμείς σκύβουμε το κεφάλι και αποδεχόμαστε τα πάντα γιατί είναι γνωστό πως το μόνο που κάνουμε είναι "σκληρές διαπραγματεύσεις"!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου