Όταν οι νότες «νικούν» τις βόμβες
Επιβίωσε μέσα από τις στάχτες του πολέμου και επανήλθε στο φως έπειτα από χρόνια αμέλειας.
Επιβίωσε ακόμη και από τις περυσινές σφοδρές συγκρούσεις με το Ισραήλ, αν και πλέον ήταν άχρηστο… ώσπου μία τεχνικός κατέφθασε από τη Γαλλία με ειδική αποστολή να αποκαταστήσει τη ζημιά και οι νότες του να ηχήσουν και πάλι στην πιο διάσημη θεατρική αίθουσα της Γάζας.
Ο λόγος για ένα σπάνιο πιάνο προορισμένο για κονσέρτα και λαμπερές μουσικές στιγμές, που ανακαλύφθηκε στα… αζήτητα.
Η πρώτη εικόνα που αντικρίζει κάποιος όταν φθάνει στη Γάζα είναι χάος και καταστροφή. Όταν πλέον εισέρχεται στο θέατρο Ναουρας στη βόρεια Γάζα τον κυκλώνει απελπισία.
Καλώδια, μέταλλα, σπασμένες λάμπες που κρέμονται από ένα κατεστραμμένο ταβάνι, κατακόκκινες βελούδινες θέσεις καλυμμένες με πλαστικό και μία σκηνή μαρμάρινη μισοδιαλυμένη… Αλλά στο κέντρο αυτής της σκηνής ξεχωρίζει περήφανο το μοναδικό πιάνο κονσέρτου που διασώθηκε από τη λαίλαπα του πολέμου.
Μία νεαρή Γαλλίδα τεχνικός κατέφθασε από τη χώρα της με ειδική αποστολή να ξαναδώσει ζωή σ’ αυτό το πιάνο με τις σκουριασμένες χορδές και τα ακούρδιστα πλήκτρα.
Οι απόψεις διίστανται όσον αφορά στο πώς βρέθηκε το υπέροχο αυτό μουσικό όργανο σε μία εγκαταλελειμμένη θεατρική σκηνή στο κέντρο των πολεμικών συρράξεων, σύμφωνα με το άρθρο του BBC.
Πρόκειται για ένα Yamaha και θεωρείται ότι προέρχεται από την Ιαπωνία. Μία θεωρία είναι ότι ήταν δώρο της γιαπωνέζικης κυβέρνησης στην Παλαιστινιακή Αρχή κι άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι το μετέφερε ένας Ιάπωνας διπλωμάτης για την κόρη του ώστε να μπορεί να παίζει αλλά το εγκατέλειψαν πίσω όταν διέφυγαν.
Πάντως, το πιάνο κατέληξε στο τέλος της δεκαετίας του ’90 στο θέατρο Νάουρας. Πριν ακόμη μεταφερθεί εκεί, στο συγκεκριμένο θέατρο διοργανώνονταν επιτυχημένες και λαμπερές παραστάσεις, αλλά όσο επιδεινωνόταν η κατάσταση γύρω από τη Γάζα και η τοπική κοινωνία επεδείκνυε τον συντηρητισμό της, οι παραστάσεις έγιναν σπάνιο καλλιτεχνικό γεγονός.
Όταν πλέον το στρατιωτικό καθεστώς, η Χαμάς, κατέλαβε τη Λωρίδα της Γάζας το 2007, οι live μουσικές εκδηλώσεις έγιναν ακόμη σπανιότερες. Το πιάνο εξαφανίστηκε από τη θέα, μέχρι πριν από δύο χρόνια, οπότε το ανακάλυψαν και πάλι ο διευθυντής του μουσικού σχολείου της Γάζας, Khamis Abu Shaaban, και ο ιδρυτής του Music Fund, οργάνωσης με έδρα τις Βρυξέλλες, που σκοπό έχει να αποστέλλει μουσικά όργανα στη Γάζα και σε άλλες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο όπου τα χρειάζονται κι αναλαμβάνει και την εκπαίδευση των ντόπιων να τα επιδιορθώνει, όπως γράφει το άρθρο του BBC.
Όταν άρχισε η απογραφή όλων των πιάνων στη Γάζα, ο διευθυντής του σχολείου άκουσε μια φήμη για ένα πιάνο που βρισκόταν στο θέατρο Νάουρας, αλλά θεώρησε ότι ήταν ψευδής. Ήταν μεγάλη έκπληξη όταν το ανακάλυψε κι εξεπλάγη ακόμη περισσότερο όταν παρά τον πόλεμο που ξέσπασε μήνες αργότερα, το πιάνο επιβίωσε παρά την καταστροφή ολόγυρά του!
Το έργο της αποκατάστασης οργανώθηκε από τη Music Fund και χρηματοδοτήθηκε από τον μαέστρο και βιρτουόζο του πιάνου Daniel Barenboim, που έδωσε κονσέρτο στη Γάζα πριν από τέσσερα χρόνια.
Για την τεχνικό, Claire Bertrand, που εθελοντικά ήρθε στη Γάζα στην πρώτη της αποστολή στο εξωτερικό, ήταν πολύ σπουδαία δουλειά. Με τη βοήθεια δύο Παλαιστινίων μαθητευομένων, η Bertrand σχολαστικά αντικατέστησε καθεμία από τις 230 χορδές και τα 88 κλειδιά και τσόχες. Εργάστηκαν αδιάκοπα ακόμη και στο περιβάλλον μίας αίθουσας γάμων και συχνά στο απόλυτο σκοτάδι εξαιτίας των συνηθισμένων διακοπών ρεύματος εξαιτίας της σύρραξης.
Μέσα σε 10 ημέρες η δουλειά τους ολοκληρώθηκε. Το γιόρτασαν με ένα μικρό κονσέρτο στην αίθουσα γάμων και μουσική έπαιξαν οι μαθητές του μοναδικού μουσικού σχολείου στη Γάζα και η μοναδική καθηγήτρια μουσικής της περιοχής, η Yelena Lidawi, μια Ρωσίδα που μετακόμισε στη Γάζα πριν από 15 χρόνια.
Το μουσικό σχολείο λειτουργεί εδώ και επτά χρόνια διακριτικά κρυμμένο στο αρχηγείο της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου. Λειτουργεί μόνο τα απογεύματα αλλά αφήνει ελάχιστο χώρο για μουσική σε μια κοινωνία που κάποιοι την απορρίπτουν ως απαγορευμένη από Τον Θεό.
Ο ιδιοκτήτης του πιάνου, Saad Herzallah, στον οποίο ανήκουν επίσης το θέατρο και το συγκρότημα γύρω από αυτό, υποσχέθηκε στους μαθητές πρόσβαση στο μουσικό όργανο. Θα διοργανωθεί ακόμη και κονσέρτο για συγκέντρωση χρημάτων.
Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να διοργανώνονται εκδηλώσεις συχνά, μέχρι τουλάχιστον να βρεθεί μία μόνιμη αίθουσα για το πιάνο. Το οικοδομικό συγκρότημα είναι σχεδόν ερειπωμένο και δεν υπάρχουν πλάνα για άμεση ανοικοδόμηση. Πέρα από τα εμπόδια και τις δυσκολίες ο άνθρωπος που το ανακάλυψε, είναι αισιόδοξος ότι οι μελωδίες του θα συνεχίσουν να ακούγονται στη Γάζα.
Επιβίωσε ακόμη και από τις περυσινές σφοδρές συγκρούσεις με το Ισραήλ, αν και πλέον ήταν άχρηστο… ώσπου μία τεχνικός κατέφθασε από τη Γαλλία με ειδική αποστολή να αποκαταστήσει τη ζημιά και οι νότες του να ηχήσουν και πάλι στην πιο διάσημη θεατρική αίθουσα της Γάζας.
Ο λόγος για ένα σπάνιο πιάνο προορισμένο για κονσέρτα και λαμπερές μουσικές στιγμές, που ανακαλύφθηκε στα… αζήτητα.
Η πρώτη εικόνα που αντικρίζει κάποιος όταν φθάνει στη Γάζα είναι χάος και καταστροφή. Όταν πλέον εισέρχεται στο θέατρο Ναουρας στη βόρεια Γάζα τον κυκλώνει απελπισία.
Καλώδια, μέταλλα, σπασμένες λάμπες που κρέμονται από ένα κατεστραμμένο ταβάνι, κατακόκκινες βελούδινες θέσεις καλυμμένες με πλαστικό και μία σκηνή μαρμάρινη μισοδιαλυμένη… Αλλά στο κέντρο αυτής της σκηνής ξεχωρίζει περήφανο το μοναδικό πιάνο κονσέρτου που διασώθηκε από τη λαίλαπα του πολέμου.
Μία νεαρή Γαλλίδα τεχνικός κατέφθασε από τη χώρα της με ειδική αποστολή να ξαναδώσει ζωή σ’ αυτό το πιάνο με τις σκουριασμένες χορδές και τα ακούρδιστα πλήκτρα.
Οι απόψεις διίστανται όσον αφορά στο πώς βρέθηκε το υπέροχο αυτό μουσικό όργανο σε μία εγκαταλελειμμένη θεατρική σκηνή στο κέντρο των πολεμικών συρράξεων, σύμφωνα με το άρθρο του BBC.
Πρόκειται για ένα Yamaha και θεωρείται ότι προέρχεται από την Ιαπωνία. Μία θεωρία είναι ότι ήταν δώρο της γιαπωνέζικης κυβέρνησης στην Παλαιστινιακή Αρχή κι άλλη θεωρία υποστηρίζει ότι το μετέφερε ένας Ιάπωνας διπλωμάτης για την κόρη του ώστε να μπορεί να παίζει αλλά το εγκατέλειψαν πίσω όταν διέφυγαν.
Πάντως, το πιάνο κατέληξε στο τέλος της δεκαετίας του ’90 στο θέατρο Νάουρας. Πριν ακόμη μεταφερθεί εκεί, στο συγκεκριμένο θέατρο διοργανώνονταν επιτυχημένες και λαμπερές παραστάσεις, αλλά όσο επιδεινωνόταν η κατάσταση γύρω από τη Γάζα και η τοπική κοινωνία επεδείκνυε τον συντηρητισμό της, οι παραστάσεις έγιναν σπάνιο καλλιτεχνικό γεγονός.
Όταν πλέον το στρατιωτικό καθεστώς, η Χαμάς, κατέλαβε τη Λωρίδα της Γάζας το 2007, οι live μουσικές εκδηλώσεις έγιναν ακόμη σπανιότερες. Το πιάνο εξαφανίστηκε από τη θέα, μέχρι πριν από δύο χρόνια, οπότε το ανακάλυψαν και πάλι ο διευθυντής του μουσικού σχολείου της Γάζας, Khamis Abu Shaaban, και ο ιδρυτής του Music Fund, οργάνωσης με έδρα τις Βρυξέλλες, που σκοπό έχει να αποστέλλει μουσικά όργανα στη Γάζα και σε άλλες χώρες σε ολόκληρο τον κόσμο όπου τα χρειάζονται κι αναλαμβάνει και την εκπαίδευση των ντόπιων να τα επιδιορθώνει, όπως γράφει το άρθρο του BBC.
Όταν άρχισε η απογραφή όλων των πιάνων στη Γάζα, ο διευθυντής του σχολείου άκουσε μια φήμη για ένα πιάνο που βρισκόταν στο θέατρο Νάουρας, αλλά θεώρησε ότι ήταν ψευδής. Ήταν μεγάλη έκπληξη όταν το ανακάλυψε κι εξεπλάγη ακόμη περισσότερο όταν παρά τον πόλεμο που ξέσπασε μήνες αργότερα, το πιάνο επιβίωσε παρά την καταστροφή ολόγυρά του!
Το έργο της αποκατάστασης οργανώθηκε από τη Music Fund και χρηματοδοτήθηκε από τον μαέστρο και βιρτουόζο του πιάνου Daniel Barenboim, που έδωσε κονσέρτο στη Γάζα πριν από τέσσερα χρόνια.
Για την τεχνικό, Claire Bertrand, που εθελοντικά ήρθε στη Γάζα στην πρώτη της αποστολή στο εξωτερικό, ήταν πολύ σπουδαία δουλειά. Με τη βοήθεια δύο Παλαιστινίων μαθητευομένων, η Bertrand σχολαστικά αντικατέστησε καθεμία από τις 230 χορδές και τα 88 κλειδιά και τσόχες. Εργάστηκαν αδιάκοπα ακόμη και στο περιβάλλον μίας αίθουσας γάμων και συχνά στο απόλυτο σκοτάδι εξαιτίας των συνηθισμένων διακοπών ρεύματος εξαιτίας της σύρραξης.
Μέσα σε 10 ημέρες η δουλειά τους ολοκληρώθηκε. Το γιόρτασαν με ένα μικρό κονσέρτο στην αίθουσα γάμων και μουσική έπαιξαν οι μαθητές του μοναδικού μουσικού σχολείου στη Γάζα και η μοναδική καθηγήτρια μουσικής της περιοχής, η Yelena Lidawi, μια Ρωσίδα που μετακόμισε στη Γάζα πριν από 15 χρόνια.
Το μουσικό σχολείο λειτουργεί εδώ και επτά χρόνια διακριτικά κρυμμένο στο αρχηγείο της Παλαιστινιακής Ερυθράς Ημισελήνου. Λειτουργεί μόνο τα απογεύματα αλλά αφήνει ελάχιστο χώρο για μουσική σε μια κοινωνία που κάποιοι την απορρίπτουν ως απαγορευμένη από Τον Θεό.
Ο ιδιοκτήτης του πιάνου, Saad Herzallah, στον οποίο ανήκουν επίσης το θέατρο και το συγκρότημα γύρω από αυτό, υποσχέθηκε στους μαθητές πρόσβαση στο μουσικό όργανο. Θα διοργανωθεί ακόμη και κονσέρτο για συγκέντρωση χρημάτων.
Ωστόσο, δεν είναι δυνατόν να διοργανώνονται εκδηλώσεις συχνά, μέχρι τουλάχιστον να βρεθεί μία μόνιμη αίθουσα για το πιάνο. Το οικοδομικό συγκρότημα είναι σχεδόν ερειπωμένο και δεν υπάρχουν πλάνα για άμεση ανοικοδόμηση. Πέρα από τα εμπόδια και τις δυσκολίες ο άνθρωπος που το ανακάλυψε, είναι αισιόδοξος ότι οι μελωδίες του θα συνεχίσουν να ακούγονται στη Γάζα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου