"Πραγματικές" γυναίκες

"Πραγματικές" γυναίκες

Τον τελευταίο καιρό παρατηρήσαμε μία έξαρση στις φωτογραφήσεις των αποκαλούμενων «πραγματικών» γυναικών από μεγάλα γυναικεία περιοδικά όπως το cosmopolitan και η vogue ( http://www.cosmopolitan.co.uk/body/a28749/beautiful-women-naked-pictures-scars-stretchmarks/?utm_content=buffer937e4&utm_medium=social&utm_source=facebook.com&utm_campaign=buffer, http://www.vogue.com/slideshow/4057927/bras-lingerie-undergarments-for-all-sizes/#7). Στις φωτογραφήσεις αυτές συμμετέχουν γυναίκες οι οποίες δεν είναι μοντέλα, πολλές φορές συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο: φωτογραφίζονται γυναίκες που τα σώματά τους απέχουν χιλιόμετρα από αυτά που προβάλλονταν μέχρι τώρα ως πρότυπο.

Το γεγονός που μας κίνησε το ενδιαφέρον ήταν η κατασκευή των γυναικών αυτών και η απόδοσή τους ως «πραγματικές». Οι γυναίκες, δηλαδή, που ασχολούνται με το μόντελινγκ , που έχουν πολύ λεπτό ή πολύ γυμνασμένο σώμα δεν είναι πραγματικές; Η πραγματικότητα δε χωράει όλα τα σώματα αλλά μονάχα εκείνα που διαφέρουν από τα προβαλλόμενα πρότυπα;  Συμπεραίνουμε, ακόμα, ότι το κριτήριο της κατάταξης στην κατηγορία των πραγματικών γυναικών δεν είναι άλλο από την εξωτερική εμφάνιση. Δεν είναι ο τρόπος συμπεριφοράς μίας γυναίκας, οι σχέσεις της, οι απόψεις της αλλά η εμφάνισή της.

Αυτό που κατά την άποψή μας επιχειρείται από τα γυναικεία περιοδικά είναι η επανασεξουαλικοποίηση των γυναικείων σωμάτων. Το εύρος πλέον του τι θεωρείται σεξουαλικό φαίνεται να μεγαλώνει περιλαμβάνοντας όλο και περισσότερα στοιχεία. Σε μία σύντομη αναζήτηση που πραγματοποιήσαμε συναντήσαμε φωτογραφήσεις γυναικών εγκυμονούσες ή με τα βρέφη τους, παχουλές με κυτταρίτιδα και ψωμάκια, με ουλές ή σπυράκια. Προκειμένου λοιπόν να πλουτίσουν λίγο ακόμα τα γυναικεία περιοδικά αποφάσισαν πως, τελικά μέχρι τώρα, το τι ορίζαμε ως σεξουαλικότητα και θηλυκότητα ήταν λάθος και πως μέσα σε αυτόν τον ορισμό χωράμε λίγες/λίγοι ακόμη.

 Δύο σελίδες, βέβαια, μετά την φωτογράφηση των εκτός προτύπων γυναικών, το ίδιο περιοδικό έχει τη μαγική δίαιτα που σε κάνει να χάσεις 5 κιλά σε μια εβδομάδα..

Ένα ακόμα καίριο σημείο, στο οποίο θα θέλαμε να σταθούμε, είναι ότι μέσω των συγκεκριμένων φωτογραφήσεων επιχειρείται η χρήση των γυναικείων σωμάτων για χάρη – ποιου άλλου; – του κέρδους. Πριν μερικά χρόνια οι γυναίκες προωθούνταν ως σεξουαλικά αντικείμενα, ευεπίφορα στους προκλητικούς σχολιασμούς των αντρών κι όλο αυτό μέσα στα πλαίσια της κοινωνικής και πολιτικής ανισότητας. Πλέον, οι γυναίκες έχουν μετατραπεί από σεξουαλικά αντικείμενα σε σεξουαλικά υποκείμενα, καθότι το πρότυπο της σέξυ γυναίκας εξακολουθεί να υπάρχει, ωστόσο αυτό που έχει αλλάξει, για να ρίξει στάχτη στα μάτια μας προς τιμήν μιας δήθεν χειραφέτησης, είναι ότι η ίδια η γυναίκα επιλέγει να προωθήσει τον εαυτό της με αυτό τον τρόπο. Βλέπουμε παντού γυναίκες που αναδεικνύουν τα οπίσθια, το στήθος ή τα πόδια τους αναπαράγοντας τα μεγαλοπρεπή τσιτάτα «θέλω να αρέσω στον εαυτό μου», « ξέρω τι θέλω και μπορώ να το αποκτήσω», « η δύναμη βρίσκεται μέσα μου»  ή « πρώτα απ’ όλα πρέπει να είμαι ερωτευμένη με τον εαυτό μου». Είναι η λεγόμενη απελευθέρωση που θεωρούν ότι κατακτούν μέσα από την κατασκευή της υποκειμενικότητάς τους ως δρώντα, δυναμικά και ανεξάρτητα –σεξουαλικά όμως πάντα- υποκείμενα. Έτσι, η γυναίκα πλέον ως ενεργό υποκείμενο έχει την δυνατότητα να επιλέξει ελεύθερα την αυτοπροβολή της αλλά –προσοχή- πάλι με γνώμονα μόνο την εξωτερική της εμφάνιση μέσω της σεξουαλικότητας που αποπνέει.

Αφού λοιπόν τα γυναικεία περιοδικά και ο χώρος της μόδας στράγγιξαν κυριολεκτικά κάθε γυναίκα – μοντέλο , αφού αναπαρήγαγαν ένα προς ένα όλα τα φθηνά στερεότυπα για την σεξουαλικότητα και την ομορφιά των γυναικών, αφού μας γέμισαν όλες/όλους με ανασφάλειες για το σώμα μας , αφού οδήγησαν τόσα κορίτσια στην ανορεξία , αποφάνθηκαν ότι άδικα συνέβησαν όλα αυτά, γιατί τόσα χρόνια παρέλειψαν να ασχοληθούν με την «πραγματική ομορφιά».

Ας γελάσουμε...

πηγή