Το άγαλμα - Νικόλαος Καραντούρος

Βγαίνοντας απ' την Ανάληψη, έπιασε ψιχάλα...

Και προχωρούσα γρήγορα, πριν με πιάσει η μπόρα, όταν πρόσεξα ένα άγαλμα.
Το πλησίασα, κάτι μου θύμιζε το τιμώμενο πρόσωπο.
Είχε χαραχθεί στην μνήμη μου, δεν θυμόμουνα: που;
Γρήγορες οι σκέψεις, βιαστικές, σαν τα βήματά μου, όταν διάβασα:

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΚΑΡΑΝΤΟΥΡΟΣ
ΜΑΘΗΤΗΣ
(1955 - 1972)
ΘΥΣΙΑΣΤΗΚΕ ΣΩΖΩΝΤΑΣ
ΤΗ ΖΩΗ ΣΥΜΜΑΘΗΤΗ ΤΟΥ

Όνομα δεν θυμόμουνα.
...Θυμήθηκα όμως το μεγάλο κορνιζωμένο πορτρέτο του, στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Ζαγοράς και τον δάσκαλό μου, τον κ. Νίκο Διαμαντάκο, να μας μιλάει πολύ για την "θυσία" του.
"Ήρωα" τον έλεγε και ήταν, άσχετα, αν τον ξεχάσαμε, εμείς, οι μαθητές...
Μετά, την ίδια μεγάλη κορνίζα, νομίζω την είχαμε και στο παλιό Γυμνάσιο.
Αθάνατος, έτσι κι αλλιώς...
Το θυμίζει σε μας, αν το δούμε και το άγαλμα...