Όταν πεθαίνει βασιλιάς, μη χαίρεσαι λαουτζίκο, του Κώστα Βάρναλη

Όταν πεθαίνει βασιλιάς, μη χαίρεσαι λαουτζίκο
Μη λες πως θάν΄ καλύτερος ο νυν από τον τέως
Πως θάναι το λυκόπουλο καλύτερο απ΄ τον λύκο.
Τότε μονάχα να χαρείς: αν θάναι ο τελευταίος.
O Κώστας Βάρναλης ήταν ένας από τους σπουδαιότερους Έλληνες λογοτέχνες. Έγραψε ποιήματα, αφηγηματικά έργα, κριτική και μεταφράσεις, ενώ έχει καθιερωθεί ως ένας εκ των σπουδαιότερων εκπροσώπων των ελληνικών γραμμάτων. Γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 1884 στον Πύργο της Ανατολικής Ρωμυλίας, το σημερινό Μπουργκάς της Βουλγαρίας Το 1898 τέλειωσε το Ελληνικό Σχολείο και συνέχισε την εκπαίδευσή του στα Ζαρίφεια διδασκαλεία της Φιλιππούπολης. Έπειτα ήρθε στην Αθήνα για να σπουδάσει φιλολογία και πήρε μέρος στη διαμάχη για το γλωσσικό ζήτημα ως υποστηρικτής των δημοτικιστών. Εργάστηκε ως εκπαιδευτικός και ως δημοσιογράφος.
Από το 1910 άρχισε να ασχολείται με τη λογοτεχνική μετάφραση και ως το 1916 ολοκλήρωσε τους «Ηρακλείδες» του Ευριπίδη, τον «Αίαντα» του Σοφοκλή, τα «Απομνημονεύματα του Ξενοφώντα» και τον «Πειρασμό του Αγίου Αντωνίου» του Φλωμπέρ.
Η ποίηση του χαρακτηρίζεται από έντονο «διονυσιασμό», παιχνιδιάρικη διάθεση και βαθύ μουσικό αίσθημα που συνδυάζεται άριστα με τη σάτιρα, με ενδιαφέρον για τον σύγχρονο άνθρωπο, ενώ θεωρείται ένας από τους κυριότερους αριστερούς εργάτες της γλώσσας στην Ελλάδα.
Στο Παρίσι, όπου βρέθηκε το 1919, μυήθηκε στο μαρξισμό και στο διαλεκτικό υλισμό. Στην Κατοχή έλαβε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, ως μέλος του ΕΑΜ, ενώ το 1956 τιμήθηκε από την Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών και το 1959 με το βραβείο Λένιν. Πέθανε στις 16 Δεκεμβρίου 1974.
πηγή