Μπερδεύτηκα... στης Γιώτας!

... Ξαναπήγα στην Γιώτα, να μάθω τα νέα της και ομολογώ, με ξάφνιασαν τα σχόλια, γι' αυτό και τα "έκλεψα" όλα!

Είναι πολλές οι φορές που συμβαίνει αυτό, γενικά...

Τα σχόλια και η ανάπτυξή τους, να ξεπερνάει το "βάρος" της γιορταστικής ανάρτησης...

Ναι, γιατί... οι πονεμένες αλήθειες, όταν βρουν την δική τους ελεύθερη  γωνιά, βγαίνουν από μόνες τους.

...Γιατί, κάπου πρέπει να βγουν, γιατί, έχουν δικαίωμα να βγουν!

Πολλά καταπιεσμένα λόγια, (αλλιώς - παράπονα) αν γράφονταν ή λέγονταν πιο εύκολα, και στην ώρα τους, τότε, ίσως όλα να γίνονταν όλα πιο σωστά και πιο δίκαια!

Ομολογώ, όταν πρωτοδιάβασα την ανάρτηση της Γιώτας, είπα μέσα μου:

"Μπα! Δε γράφει τίποτα για την Γιώτα, απ' ότι φαίνεται, αλλά, μάλλον, δεν θα "χωρούσε" στην ύλη. Άλλωστε, ο Εθνικός Κήρυκας, την έχει τιμήσει άλλες φορές και μάλιστα σε ένθετο! Συγχαίρει, οπότε, θα είναι χαρούμενη και ικανοποιημένη!"

Έτσι  "πέρασε" σε μένα (που θεωρούμαι και φίλη της), η πρώτη ανάγνωση!

Απόψε όμως, αυτή η φράση της: "έλαμψα δια της απουσίας μου" , με ράγισε...

Σα, να ανατράπηκαν όλα τα "ωραία"!

Λυπήθηκα...

Γνωστό το φαινόμενο. Δεν ξέρω, αν ανήκει στο DNA των Ελλήνων, δεν ξέρω αν συμβαίνει μόνο εκεί, (στη Νέα Υόρκη) κι όχι κι εδώ, (στην Ελλάδα), ξέρω όμως, το πλούσιο "έργο" και πολλές φορές βραβευμένο, της Γιώτας, (Σπανού - Στρατή), εδώ και 8 ολόκληρα χρόνια, απ' τα μπλογκς, εγώ, που είμαι η τελευταία τρύπα του ζουρνά, καταλαβαίνω όμως, πολύ καλά, γιατί δεν το "βλέπουν" οι άλλοι, που κατέχουν τις πρώτες τρύπες του ζουρνά και εκεί και εδώ, στην Ελλάδα!

Δεν έχω εφημερίδα, διάσπαρτες ελεύθερες γωνιές έχω, κι όποτε μού δίνετε η ευκαιρία στέλνω ένα πλατύ χαμόγελο στην Γιώτα, με πολλές ευχές, να είναι γερή κι ευτυχισμένη, να μην στεναχωριέται για την "όποια" δικαίωση μικρή ή μεγάλη της ανήκει και της αξίζει, (και δεν της δίνεται), να μην αποθαρρύνεται, (στο να τα λέει, "χύμα", το μπορεί, τό 'χει η "δυναμική" της), να συνεχίσει να δημιουργεί, πρώτα για τον εαυτό της, μα κυρίως, να ζει και να χαίρεται την πραγματική ευτυχία, της μεγάλης και αγαπημένης οικογένειάς της!

Μπροστά σ' αυτή την χαρά, όλα τα άλλα... φαίνονται τόσο μικρά, Γιώτα μου! 

Η συνέντευξη της Γιώτας, εδώ!

Σταθερή λάμψη απ' τη νέα μου συχνότητα, πάμε:

*******

ΕΥΓΕ στο Περιοδικό τού " ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ" !

        (φωτο-αντίγραφο)

Συλλεκτικό το ένθετο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ τής σχεδόν 100χρονης

 (ακριβώς σε δύο μήνες!) ημερήσιας εφημερίδας

"ΕΘΝΙΚΟΣ ΚΗΡΥΚΑΣ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ"

αφιερωμένο στην Ημέρα τών  

ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ!

Συλλογική εργασία των πράγματι άξιων συνεργατών της

και με θέματα άκρως ενδιαφέροντα 

για μας που ζούμε εκτός Πατρίδας. 

Θαύμασα, σελίδα προς σελίδα, την πολύχρονη δραστηριότητα της πρεσβυτέρας Βασιλικής Ρουσάκη 

ως "Εκπαιδευτικού της Χρονιάς 2014", από τον κ. Σταύρο Μαρμαρινό, τις "Προκλήσεις και τις προοπτικές των Ημερησίων σχολείων των ΗΠΑ", του κ. Δημήτρη Τσάκα, τις αντικειμενικές πληροφορίες του Διευθυντού Παιδείας της Αρχιεπισκοπής, Δόκτορα Ιωάννη Ευθυμιόπουλου, στον κ. Θεόδωρο Καλμούκο, τις "Απαιτήσεις τής Ομογένειας για την ελληνόγλωση εκπαίδευση", κείμενο του καθηγητή Φιλολογίας του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης κ. Ιωάννη Καζάζη, την "Εκπαίδευση δύο κοινωνικών ταχυτήτων στην Αμερική" του εκπαιδευτικού και νυν υποψήφιου Δημοκρατικών για την θέση του κυβερνήτη του Ιλινόι κ. Μάικ Μπακάλη, τον απίστευτα συνολικό αριθμό των 73 σχολείων (ημερήσια και απογευματινά) από τον επίσημο Κατάλογο-Ιστοσελίδα Γραφείου Παιδείας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής -και τον όχι και τόσο αναμενόμενο, κατ΄εμέ, αριθμό μαθητών, όπου έκανα την ...πρόσθεση ...  Μα όταν αναλογίστηκα τα υπέρογκα ΕΞΟΔΑ της διατήρησης των σχολείων... τους αναπόφευκτα μοικτούς γάμους και την τρέχουσα κρίση...  είπα "ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ..."

Διάβασα το κείμενο του Γλωσσολόγου καθηγητή και Πρύτανη Πανεπιστημίου Αθηνών κ. Γιώργου Μπαμπινιώτη, -ο οποίος προτρέπει όλους (Πανεπιστήμια, φορείς, άτομα) "να αγκαλιάσουν την διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στην Ομογένεια, διότι είναι υψίστης εθνικής σημασίας θέμα με προεκτάσεις που δεν χρειάζονται ανάλυση...  "

 ...

Εκείνο που με εντυπωσίασε, όμως, είναι η προθυμία των συνδρομητών του "Εθνικού Κήρυκα", να συμβάλλουν σε αυτό το πολύτιμο συλλεκτικό ένθετο με αποσπάσματα-ρητά από τους αρχαίους μας προγόνους, ως  και άλλους διάσημους συγγραφείς και προσωπικότητες,

και την δικαιολογημένη αγωνία 

για την Μάθηση-Γνώση-Διαιώνιση 

της Μητέρας όλων των γλωσσών: την Ελληνική Γλώσσα!

Ένα μεγάλο "ΕΥΓΕ" για την επιλογή και την προσεγμένη γραπτή παρουσίαση στην 

Ημέρα των Ελληνικών Γραμμάτων, στην Αμερική. 

Ένα ιστορικό επίτευγμα της εφημερίδας, στην ροή τής δυναμικής μα και κάπως μη αναγνωρισμένης από την μητέρα Ελλάδα, Ομογένειας.

Η τύχη τής ΓΛΩΣΣΑΣ μας 

είναι στα χέρια μας.

Καλό Μήνα, Φίλες και Φίλοι μου.

Πάντα με την αγάπη μου

Υιώτα

14 σχόλια:

Stratis Parelis είπε...

την καλημέρα μου Υιώτα!
κάνεις την ελληνικότητα ανάγνωση που δεν θα πεθάνει!
φιλιά!

Κυριακή, Φεβρουαρίου 01, 2015 12:37:00 π.μ.

Αστοριανή είπε...

Καλό Μήνα, Στρατή μου.
...και με το "ανύσταχτο μάτι"
της πρώτης μέρας...

ΔΙΑΠΙΣΤΏΝΩ
ΤΟΥΛΆΧΙΣΤΟΝ ΔΎΟ ΛΆΘΗ
ΣΤΟ ΚΕΊΜΕΝΌ ΜΟΥ:

"ελληνόγλωση" χρειάζεται το διπλό "σ" -όπως υπάρχει αλλού, στο κείμενο...

και

το "μοικτούς (!!!)...γάμους".
Φυσικά
η σωστή γραφή

ΕΙΝΑΙ
"μεικτούς"
.-

Ας το χρεώσουμε στον "δαίμονα του... τυπογραφείου"
ως δικαιολογία...

Ευγενικό εκ μέρους σου, να μην αναφερθείς σε αυτό!

Ευχαριστώ για την άμεση επίσκεψή σου.
Πάντα με την αγάπη μου,
Υιώτα

Κυριακή, Φεβρουαρίου 01, 2015 10:12:00 π.μ.

Κατερίνα Σταματίου - Παπ είπε...

ΕΥΓΕ, Γιώτα μου, στον Εθνικό Κήρυκα, Εύγε σε όλους τους Έλληνες, εκεί, που κρατάτε ΟΡΘΙΑ την Ελληνική γλώσσα, ΕΥΓΕ, φυσικά και σε σένα που "αγωνίζεσαι" γι' αυτήν, με χίλιους τρόπους!
Πολλά πολλά φιλιά σε όλους σας, Καλόν Μήνα!

Κυριακή, Φεβρουαρίου 01, 2015 10:46:00 π.μ.

Paraskevi Lamprini M είπε...

Εύγε και από μένα... χαίρομαι που είστε εκεί και υπάρχει η Ελληνική γλώσσα, για να μαθαίνουν τα παιδιά μας!!.. Ευχομαι κάθε επιτυχία στο Περιοδικό του ΕΘΝΙΚΟΥ ΚΗΡΥΚΑ ΝΕΑΣ ΥΟΡΚΗΣ!! .... αλλά και στον ΕΘΝΙΚΟ ΚΗΡΥΚΑ!!...
Ελπίζω να τα πάτε καλά με τα χιονια!! εμείς... ως και Αφρικάνικη σκόνη είδαμε!!....

και ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΑΤΑ!!!!!!! πολλά!!!!
καλόν μηνα!!

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2015 7:37:00 π.μ.

pylaros είπε...

Αγαπητή μου Υιώτα,

ΤΟ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ του Ε.Κ.
Αφιέρωμα στα ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ,
υποθέτω ένεκα της ημέρας των τριών Ιεραρχών.
Η έρευνα της εφημερίδος είναι για το εκπαιδευτικό σώμα, (και την δυσκολία εξεύρεσής των) αυτών που διδάσκουν την Ελληνική γλώσσα, στα διάφορα σχολεία τα ημερήσια, ή τα Απογευματινά (Σαββατιανά,) όλα αυτά υπό την αιγίδα της Αρχιεπισκοπής.
Εντύπωση μου έκανε άρθρο του Δ. Τσάκα σελίδα 21.
Αντιγράφω:
Την τελευταία δεκαετία στη Μητροπολιτική περιοχή της Νέας Υόρκης ιδρύθηκε ένα νέο Ημερήσιο Ελληνοαμερικανικό σχολείο στην κοινότητα του Τιμίου Σταυρού στο Γουάϊστόουν, το οποίο μεγαλώνει καθώς αυξάνονται οι τάξεις.
Το σχολείο αυτό αν και δεν είχε τύχει της εύνοιας της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αμερικής και του τότε πρωτοσύγκελου Αρχιεπισκοπής Επισκόπου Τρωάδος...........................
..................................
ότι η Ιερά Αρχιεπισκοπή δεν εγκρίνει την ίδρυση άλλων ημερήσιων σχολείων............
πείσμωσε περισσότερο τα μέλη της κοινότητας και άνοιξε το σχολείο.
Δυστυχώς το άρθρον είναι μακροσκελές για να το αντιγράψω ολόκληρο, αλλά το βλέπω οξύμωρο Δηλαδή το Ιερατείο και η εκπαίδευση των παιδιών στα κτίρια της κοινότητας που οι ίδιοι κάτοικοι έκτισαν έχουν δυο διαφορετικούς σκοπούς.
Πρωτεύει ο σκοπός να μάθουν τα παιδάκια ελληνικά γράμματα.
Δευτερεύον σκοπός να μάθουν την Ορθοδοξία κλπ.
Οι ιερείς αντιστρέφουν τους όρους πάντα προς όφελος τους.

Είναι ένα θέμα που θα μπορούσε κάποιος να γράφει πολλές σελίδες, αλλά ας σταματήσω εδώ σεβόμενος τον χώρο σου
ευχαριστώ

Γαβριήλ

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2015 11:41:00 π.μ.

dennis kontarinis είπε...

Μια πρώτη μικρή γεύση αγαπητή μου Υιώτα. Το οεριοδικό με απαγοήτευσε. Και τούτο διότι εκτός αρχιεπισκοπής, δασκάλων και παπάδων, νομίζω πως και κάποιοι άλλοι έχουν προσφέρει πάρα πολλά στα ελληνικά γράμματα της Αμερικής αλλα δεν αναφέρονται. Πιστεύω πως η Θεανώ Μάργαρη, η Ρεγγίνα Παγουλάτου,η Παϊδούση, ο Νίκος Σπάνιας, εσύ αλλά και πολλοί άλλοι έχουν βάλει κάποια λιθαράκια στα Ελληνικά γράμματα αλλά η Αρχιεπισκοπή έχει δείξει ότι δεν θέλει να μας γνωρίζει. Δεν της αρέσουμε.
Νάσαι καλά Υιώτα μου.

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2015 12:16:00 μ.μ.

dennis kontarinis είπε...

Συγνώμη.
Στις πρώτες λέξεις το σωστό είναι. "Μια πρώτη πικρή γεύση...."
Ευχαριστώ.

Δευτέρα, Φεβρουαρίου 02, 2015 1:32:00 μ.μ.

Αστοριανή είπε...

Κατερίνα μου,
χάρηκα που τα είπαμε κι ευχαριστώ που άφησες κι εδώ την παρουσία σου!

Η καλή σου καρδιά ξέρω, δεν είναι μόνο για μένα, μα κι ο μικρός μας σου στέλνει γλυκό φιλί.

Ευχές τυχερές και για τα δικά σου βλαστάρια,
Φιλιά από τον Δημήτρη στον Δημήτρη σου
και φυσικά τα ...πιο πολλά σε ΄σενα.

Πάντα με την αγάπη μας,

Υιώτα

Τρίτη, Φεβρουαρίου 03, 2015 8:58:00 μ.μ.

Αστοριανή είπε...

Λαμπρίτσα μου,

αγωνίζονται ΠΟΛΛΟΙ για να διατηρηθεί η γλώσσα μας, εις την ξένην...

Μεγάλος αγώνας. Δεν ευδοκιμεί πάντα,
μα
η προσπάθεια ποτέ δεν έβλαψε!

Όσο για τις θύελλες... πάλι φωνάξαμε ξεχιονιστή για να ανοίξει ...δϊπλα το δρομάκι του σπιτιού, φυσικά, να μας φέρει η εταιρία πετρέλαιο... στο εξωτερικό τεπόζιτο...
Μας γεμίζουν χιόνια και ...πάγους και μας αδειάζουν το ...ταμείο...

Φιλιά πολλά,
Υιώτα

Τρίτη, Φεβρουαρίου 03, 2015 9:04:00 μ.μ.

Αστοριανή είπε...

Γαβρίλη μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Θα ήθελα
να μπορούσα να πω κι εγώ πολύ περισσότερα -ίσως- για το
" ομογενειακό σύστημα"!

Γνωρίζεις πολύ καλά την πορεία μου. Προσπάθησα να πλησιάσω την Ομογένεια
-κυρίως μέσω του κατανοητού θεατρικού λόγου-
πρότεινα σε σχολεία να παρουσιαστούν με το ελάχιστο παιδικό εισιτήριο για να πληρωθούν οι ηθοποιοί τουλάχιστον,
αφού κέρδη δεν υπήρχαν, δωρεές και διαφημίσεις ανύπαρκτες, κι ας ο σχωρεμένος ο Ιάκωβος είχε δηλώσει το Κέντρο να δίνεται δωρεάν στους κατάλληλους ομογενείς... Τίποτα!!!

ΤΑ ΞΕΡΕΙΣ!!!

Ζήτησα να κάνουμε παρουσιάσεις δυο ωρών περίπου για την Ελληνο-Αμερικανική Λογοτεχνία, ΔΙΓΛΩΣΣΕΣ!!!
φωνή βοώντος εν τη ερήμω...

ΤΙΠΟΤΑ!!!

Στα Επίσημα Γραφεία, ... άστα, εκεί χειρότερα. ΠΟΥ και που, πετούσαν κάποιο κόκκαλο... κι αυτά τα ξέρεις...

Η αδιαφορία και η φαγωμάρα

δεν είναι μόνο στην πατρίδα, Γαβρίλη μου,
ΕΙΝΑΙ κι εδώ
και τώρα μάλιστα θριαμβεύει...

Άνοιξες
πληγές
και όσα και να πεις και να γράψεις εδώ,
για μένα θα είναι καλόδεκτα.

ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ.
Φυσικά μιλάμε για το ... σύστημα.

Προσωπικά,

Ευχαριστώ, όμως, τους ομογενείς που μέσω των συλλόγων, με τίμησαν
και μου έχουν χαρίσει στιγμές αξέχαστες....

ΙΣΩΣ
αυτός είναι και ο λόγος
που ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΓΡΑΦΩ,
Ποίηση-Διήγημα-Θέατρο,
ΝΑ ΔΙΑΓΩΝΙΖΟΜΑΙ, ΚΑΙ ΝΑ ΑΓΩΝΊΖΟΜΑΙ...

Η ημέρα των Γραμμάτων, ;;;!!!

Θα έπρεπε να είχε άλλο όνομα.
Ας μου επιτρέψεις
να μη το συνεχίσω να πάει βαθύτερα αυτό το πικρό αγκάθι.
ΑΝ ΚΑΙ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ!!!

Αφού δεν έχουμε ούτε ένα Οίκημα για παλαιά χειροτεχνήματα που φέραμε εμείς οι "νοικοκυρεμένες ελληνίδες..."
αφού δεν υπάρχει μια Επίσημη ή Ομογενειακή γωνιά για τα βιβλία και τα χειρόγραφα των "γραφιάδων εκτός πατρίδας..."

έχω εκατοντάδες φωτογραφίες
one-of-a kind δεμένες με ποίηση στα ελληνικά και στα αγγλικά
που παρουσίαζα χρόνια πριν

ΠΟΥ θα μείνουν αυτά;;;;;;;;;

Τότε,
ευτυχώς,
τα αμερικανικά σχολεία της περιοχής με καλούσαν σε ενημερωτικές ημερήσιες εκδηλώσεις...

τα ελληνο-αμερικανικά;;;;; ΤΙΠΟΤΑ!!!

¨Οσο για το ένθετο ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ,
είναι επίτευγμα της Εφημερίδας. Κι η Εφημερίδα δεν είναι Λογοτεχνικό Περιοδικό!!!
Εργάζονται εκεί εκείνοι που συνέλλεξαν την Ύλη. Πάλι καλά!!!

Όσο για μας;;;!!!

Ούτε μια άποψη; Ούτε δυο λόγια;

Μα ...έτσι, φύλλα-φτερά που είμαστε,

...ΤΙ περιμένεις;;;;!!!!!!!!!!!!

Τα αποτελέσματα δικαιώνουν την Δύναμη.
Εδώ, Την δύναμη ΠΟΙΩΝ;;;;;;;;;;;;

Βλέπεις Πώς πάει μακρυά αυτή η ιστορία...

Ας είναι. Εγώ, πίστεψέ με χάρηκα για την έκδοση.
Και... λάμψαμε δια της ...απουσίας μας, που λέει κι ο σοφός λαός!
Να είσαι καλά, κι εσύ κι ο Μάκης, κι ο άξιος Φίλος ο Διονύσης... και μερικοί ακόμη...

Καλό Μήνα, Γαβρίλη μου

Υιώτα

Τρίτη, Φεβρουαρίου 03, 2015 9:55:00 μ.μ.

Αστοριανή είπε...

Ντένη μου!!!!!!!!!!

έγραψα πιο πάνω, στον Γαβρίλη:

ΛΑΜΨΑΜΕ δια της ...απουσίας μας!

Αφού η πατρίδα μας αγνοεί, γιατί όχι και το ..."ομογενειακό σύστημα"!!

Έπρεπε να έλθει το Ιντερνετ

να έχουμε την προσωπική μας γωνιά...

-που ΔΕΝ την εκμεταλλευόμαστε όπως θα έπρεπε... ίσως διότι είναι ακόμη στα... σπάργανα, κυρίως φόβου λόγω ... ελευθεριάζουσας ελευθερίας...

και

σκέπτομαι ότι
εσύ, ο Γαβρίλης, Ο.Κ. κι εγώ ...
κάνουμε ότι είναι δυνατόν, να εκφέρουμε γνώμες... να παρουσιάζουμε τα... όμορφα κομμάτια της πατρίδας και της σκέψης μας...

ΕΙΝΑΙ κι αυτό ΚΑΤΙ

για να ΥΠΑΡΧΟΥΜΕ!!! Φίλε μου!

Τα υπόλοιπα;
ΖΗΤΩ η ΦΑΓΩΜΑΡΑ, εις τον αιώνα τον άπαντα!!!

Ντένη μου,
Δώσε λίγο καιρό
και Διάβασε την καρδιά μου πιο πάνω,
στου Γαβρίλη την απάντηση...

Τα πάντα, τα κυβερνάει το Χρήμα, και το ξέρεις.

Το περιοδικό του Ε.Κ.
μοιάζει σαν το... καρβέλι στο Τραπέζι.
Λίγη τροφή, έτσι για να μη ξεχνάμε τι έχουμε και τι μας λείπει...

Σκέπτομαι

Χιλιάδες σπόροι σταριού... (κι εσύ, κι εγώ... και άλλοι)
που μας πήγαν στον αλευρόμηλο,
να γίνουμε αλεύρι,
να ζυμωθεί
για το Καρβέλι...

Κανείς δεν ρώτησε πόσα σπόρια χρειάστηκαν...

Χαλάλι τους.
Αρκεί να υπάρχει το Ψωμί στο τραπέζι
της γλώσσας μας...
Σε φιλώ,

Υιώτα

Τρίτη, Φεβρουαρίου 03, 2015 10:12:00 μ.μ.

Αστοριανή είπε...

ΥΓ.
...και ξέρεις,

Ντένη μου,

ΠΟΥ είναι και η δική μας ΔΥΝΑΜΗ,

ένα "δικό μας" τυπογραφείο...

ένα μικρό ελληνικό βιβλιοπωλείο...

Κάποτε,
θυμάμαι,
κάτι μουρμούριζε
ο άξιος δημιουργός (με δίχως απογόνους...)
Κώστας Αθανασιάδης, με την Μαρία την Γυναίκα του,
να διαθέσει το οίκημα, στην Αστόρια, για τους Ομογενείς...

-είχαμε και είχα κάνει εκεί παρουσιάσεις... όταν μέναμε κοντά ,-

... έχει αφήσει για Ετήσιες Μαθητικές Βραβεύσεις...

μα ποτέ τουλάχιστον δεν ...μόνιασαν για μια
ΓΕΝΝΑΙΑ ΑΠΟΦΑΣΗ.Κέντρο. ΙΔΑΝΙΚΟΣ ΧΩΡΟς. Μηχανήματα τυπογραφείου της εφημερίδας του ΚΑΜΠΑΝΑ...

Αραγε ΠΟΥ σκαλώνει ο Ελληνας και δεν προχωράει;;;;;;;;;;;;

Ξενύχτησα... Μα ίσως έπρεπε να ειπωθούν μερικά... Ή και να ξαναγραφτούν κάπου αλλού...

Σε χαιρετώ,

Υιώτα

Τρίτη, Φεβρουαρίου 03, 2015 10:27:00 μ.μ.

magda είπε...

Αγαπημένη μου Υιώτα, ξεκινάω παίρνοντας αφορμή από τα σχόλια σας.
Μα είναι γνωστό ότι την φαγωμάρα, την διχόνοια,τον εγωκεντρισμό, τον φθόνο, τα έχουμε διαχρονικά στο DNA μας.
Εγώ χάρηκα για τη ανάδειξη, μέσω της εφημερίδας, τόσο σπουδαίων ανθρώπων της ομογένειας μας!
Όσο για την ύπαρξη ενός μικρού λαογραφικού μουσείου, με πολύτιμα Ελληνικά κομμάτια χειροτεχνίας, βιβλία και έγγραφα, βρίσκω ότι είναι απαραίτητο για τις καινούργιες γενιές, για να γνωρίζουν τις ρίζες τους.
Πάντως εμείς είμαστε υπερήφανοι για σας, που προσπαθείτε με τόσες δυσκολίες να κρατήσετε τον Ελληνισμό μας όρθιο, όντας τόσο μακριά από την Ελλάδα.
Ο Θεός να σας έχει καλά!
Σας στέλνω την αγάπη μου και τα φιλιά μου και μια πελώρια ζεστή αγκαλιά, ασπίδα κατά του χιονιά :)

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 04, 2015 3:03:00 π.μ.

Άρης Άλμπης είπε...

Ελάχιστες πληροφορίες βρίσκω στα δικά μας Μέσα ενημέρωσης για τις δραστηριότητες της Ομογένειας, αγαπητή μου Υιώτα.
Όμως εσείς εκεί, συνεχίζετε να κρατάτε γερά. Όλοι εσείς που γράφετε στην Ελληνική Γλώσσα, τη μεγάλη μας Μητέρα.
Μεγάλη η προσφορά σας!

Τετάρτη, Φεβρουαρίου 04, 2015 4:54:00 π.μ.