Δικαίωμα μέρας και νύχτας

Σάββατο, 3 Νοεμβρίου 2012

Το κυκλάμινο

Για αυτή την φωτογραφία της φίλης μου της καλής της Κατερίνας γράφτηκε αυτό εδώ....

Το κυκλάμινο

Ένα κυκλάμινο φτωχό σ' ένα ποτήρι

την ομορφιά όλου του κόσμου μέσα κλείνει

μακριά σε πάει απ' της ζωής το πατητήρι

κι ότι σου κλέψανε απλόχερα σου δίνει....

Έκπληκτος έμεινα εκεί να το κοιτάζω

μπροστά απ΄ του ήλιου την πρώτη την αχτίδα

κι αλήθεια ούτε σε τριαντάφυλλα σε βάζο

τόση αψεγάδιαστη ομορφιά ποτέ δεν είδα...

Αναρτήθηκε από Drmakspy στις 3:20 μ.μ.

Κυριακή, 4 Νοεμβρίου 2012

Η κιθάρα του αδελφού της

Η κιθάρα του αδελφού της

Σαν τόλμησε να σπάσει την σιωπή,
το πλήρωσε ακριβά με την χορδή της,
μ' αν την ρωτήσεις υπερήφανα θα πει,
πως έφερε γαλήνη στην ψυχή της...

Πως ήταν ραγισμένη η χορδή

απ' τον καιρό που έφυγε εκείνος

το μυστικό ίσως για εκείνη να κρατεί

δικός της και κρυφός να είν' ο θρήνος.

Στο τζάκι στέκουν τώρα σιωπηλά

κιθάρα κι αδερφή αγκαλιασμένες

κι ίσως τις βλέπει από κάπου εκεί ψηλά

στην θύμησή του να 'ναι οι δυο δεμένες.

Αναρτήθηκε από Drmakspy στις 7:18 μ.μ.

Κατερίνα δε. στα. πα.20 Νοεμβρίου 2012 - 2:06 π.μ.

Καθυστερημένες αγκαλιές, Σπύρο μου...
Κουράγιο και σε σένα...

Απάντηση

Απαντήσεις

Drmakspy20 Νοεμβρίου 2012 - 12:37 μ.μ.
Ποτέ δεν είναι καθυστερημένες οι αγκαλιές από σένα Κατερινάκι μου... Ποτέ!

Κατερίνα Σταματίου - Παπ30 Απριλίου 2015 - 1:48 π.μ.
Πόσα χρόνια μετά; Να που μια ποιηματική αγκαλιά, θα τα ενώσει όλα!
Σπύρο μου, τελίτσες...
Όλα ειπωμένα από άλλες συχνότητες.
Εδώ μόνο στίγμα.
Σ' ευχαριστώ που υπάρχεις στην αναίσθητη εποχή του σήμερα, σ' ευχαριστώ που με τιμάς με την φιλία σου!
Τίποτ' άλλο!
Να είσαι γερός και δυνατός και να γράφεις όπως αισθάνεσαι, έτσι όπως ξέρεις εσύ, έτσι όπως μάς αγγίζεις τις ψυχές μας, με το "γάντι", αναίμακατα...

πηγή

Φώτης Πολυμέρης (η κιθάρα του πατέρα)N SDREGAS