Τρίτη 7 Απριλίου 2015

Ο συρμός της Λογοτεχνίας - Γιώργος Παναγιωτίδης

Ο συρμός της Λογοτεχνίας 
 Γιώργος Παναγιωτίδης (ΕΔΩ)
 
Αφετηρία των περιπλανώμενων συγγραφέων. Προορισμός άγνωστος. Αγαπητοί συγγραφείς πριν κατευθυνθείτε προς τις αποβάθρες για να επιβιβαστείτε στους συρμούς της Λογοτεχνίας είναι υποχρεωτική η επικύρωση της συγγραφικής σας τάσεως στα Επικυρωτικά Μηχανήματα. Πραγματοποιείται διαρκής έλεγχος από εξουσιοδοτημένους φιλολόγους και κριτικούς λογοτεχνίας, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν οι συγγραφείς έχουν στην κατοχή τους έγκυρο τίτλο συγγραφικής τάσεως. Η Λογοτεχνία εντός ολίγων λεπτών καταφθάνει στην αποβάθρα. Στην περίπτωση που κάποιος συγγραφέας δε διαθέτει έγκυρο τίτλο συγγραφικής τάσεως, του επιβάλλεται πρόστιμο που αντιστοιχεί σε πολλαπλάσια συγγραφική άσκηση της προβλεπόμενης. Στοχάζεστε πάντοτε και μη χαζεύετε στο χώρο της αποβάθρας. Αν συνοδεύετε κάποιον ήρωα, μπαίνετε και βγαίνετε στη Λογοτεχνία μαζί του. Κινηθείτε προς το σημείο όπου δεν υπάρχει συνωστισμός. Σταθείτε δεξιά ή αριστερά από την έμπνευση για να βγουν οι συγγραφείς που επιθυμούν να αποβιβαστούν και στη συνέχεια επιβιβαστείτε. Εάν ακούσετε τον χαρακτηριστικό ήχο για το κλείσιμο της εμπνεύσεως απομακρυνθείτε από τη Λογοτεχνία και μη προσπαθήσετε να επιταχύνετε για να εισέλθετε στη Λογοτεχνία προλαβαίνοντας το κλείσιμο της εμπνεύσεως. Εάν υπάρχει συνωστισμός στα κείμενα που βρίσκονται κοντά σας, προχωρήστε στα επόμενα. Συνήθως ακολουθούν κείμενα όπου υπάρχουν λιγότεροι συγγραφείς και θα είστε πιο άνετα. Εάν βρίσκεστε στην αποβάθρα και υπάρχει έκτακτη ανάγκη, χρησιμοποιείστε το Τηλέφωνο Κινδύνου Συγγραφέων που υπάρχει στους Φιλολογικούς Σταθμούς. Πατήστε το κόκκινο κομβίο έκτακτης ανάγκης και μιλήστε με τον Υπεύθυνο της Λογοτεχνίας. Ακολουθείστε τις οδηγίες του. Προσοχή: Η άσκοπη χρήση του διώκεται ποινικά. Εάν αντιληφθείτε κάποιο συγγραφέα στην τροχιά κίνησης της Λογοτεχνίας, πατήστε το κόκκινο κομβίο που βρίσκεται στα άκρα της κάθε αποβάθρας και διακόπτει τη συγγραφή των κειμένων. Προχωρείτε προς στο κέντρο της Λογοτεχνίας και αφήνετε χώρο για τους υπόλοιπους συγγραφείς. Μέσα στα κείμενα, εάν παραμένετε χωρίς λέξεις, να κρατείστε από τις λέξεις που υπάρχουν στη οροφή. Μη στέκεστε πολύ κοντά στις κοινοτοπίες, μη στηρίζεστε πάνω τους. Σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, χρησιμοποιείστε το Σήμα Κινδύνου Συγγραφέων. Τραβήξτε τη γραφίδα προς τα κάτω για να μιλήσετε με τον Οδηγό της Λογοτεχνίας. Ακολουθείστε τις οδηγίες του. Προσοχή: H άσκοπη χρήση της διώκεται ποινικά. Μην προσπαθείτε να παραβιάσετε την έμπνευση. Μην αντιγράφετε και μην επαναλαμβάνεστε στους χώρους της Λογοτεχνίας. Μην καταναλώνετε καλολογίες. Είναι πιθανό κάποιος να γλιστρήσει πατώντας σε λιπαρά απορρίμματα. Μην τρέχετε, μην κάνετε φασαρία και μην παίζετε με τον εξοπλισμό στους χώρους της Λογοτεχνίας. Εάν αντιληφθείτε κάποιο ξεχασμένο κεφάλαιο ή ξεχασμένη παράγραφο ή πρόταση μην την αγγίξετε. Μπορεί να είναι κάτι επικίνδυνο. Το ταξίδι προσφέρεται και αντίστροφα, για τα κείμενά σας, με τους συρμούς του Συγγραφέα. Σας ευχόμαστε ένα καλό και άνετο ταξίδι. Επόμενη στάση των Αναγνωστών.
ΠΗΓΗ

2 σχόλια:

  1. Είχα μια πίκρα στην καρδιά, όταν πήγα να κοιμηθώ, πολύ αργά, σχεδόν πρωί.
    "Μα, οι επαγγελματίες ποιητές και συγγραφείς, κάνουν την δουλειά τους!" σκεφτόμουνα.
    "Ναι", συμφωνούσε ο καλός μου εαυτός, μα, αν και δειλά, με έφτανε και η φωνή του κακού μου:
    "Κι εμείς είχαμε επαγγέλματα, θα μπορούσαμε, ίσως, να είχαμε κι αυτό, αλλά... δεν τα ξεπουπουλιάσαμε, διαφημίζοντάς τα στους δρόμους, με όποιον τρόπο! Υπάρχουν οι καλοί επαγγελματίες, υπάρχουν και οι κακοί, γι' αυτό κλείνουν κι ανοιγουν μαγαζιά!"
    Θυμήθηκα ταβέρνες και εστιατόρια, πανέμορφα σε στυλ και θέα, που θα στεκόσουνα, τουλάχιστον να τα χαζέψεις ή να τα φωτογραφίσεις, μα τό 'βαζες στα πόδια και πήγαινες παραπέρα, όταν ένα, δυο, πέντε γκαρσόνια, σού μπέρδευαν τα πόδια, με ταμπελάκια στα χέρια και παπαγαλίστικες υποκριτικές φωνές (γιατί ήταν η δουλειά τους και δεν συμβάδιζαν τα χείλη με την αλήθεια της ψυχής τους), λέγοντας διάφορα: "Περάστε, κυρία μου! Έχουμε τόσο νόστιμα φαγητά....τάδε, τάδε, (κ.λ.π.) και γλύκισμα δώρο, σαν κι εσάς...." κι έφευγες, έφευγες, πήγαινες παραπέρα και καθόσουνα σ' ένα μαγαζάκι, τόσο φτωχό σε στυλ, μα που έψαχνες τ' αφεντικό του, μέσα στα κατσαρόλια της κουζίνας... που ξαναδοκίμαζε, αν ήταν νόστιμο το φαγητό του, για να ευχαριστηθεί ο πελάτης του!
    Η εποχή μας, θα πεις. Η κακή μας, η ψυχρή εξέλιξη.
    Την δεχτήκαμε ασυζητητί, γιατί ήταν και παραμένει ο εύκολος δρόμος...
    Τόσο φαρδύς! Όλους μάς χωράει...
    Ειδικά, το Φεις!

    Κι ύστερα σκέφτηκα και κοιμήθηκα:
    "Δε μπορεί! Ένας δάσκαλος της γραφής, δε μπορεί να έγραψε οδηγίες, μόνο για τους ποιητές! Λείπουν οι συγγραφείς! Μόλις μπορέσω, να ψάξω..."
    Κι έψαξα και βρήκα καλές οδηγίες, και τις έφερα, παρόλο που σας χαιρέτησα! (ΑΝ ΚΑΙ, αν είμαι κατά της διδασκαλίας, γιατί μπασταρδεύει το συναίσθημα, το γλείφει, το κάνει ξένο από σένα, παύει να είναι ψυχή σου, είναι χρήσιμο για να γίνεις καλός "επαγγελματίας", αν αυτό σε νοιάζει και σε κόβει!)
    Περί ορέξεως...
    Αρκεί, να μην γίνεται εμμονή!
    Έχω δει πολλούς καλούς ποιητές και συγγραφείς που για χάρη της αποτυχίας της δόξας, πραγματικά, αρρώστησαν!
    Ίσως, γιατί δεν πίστευαν οι ίδιοι στον εαυτό τους, ίσως, γιατί αυτό που έγραψαν, δεν πήγαζε πραγματικά, απ' το δικό του μέσα.

    Διακοπή ροή σκέψης εδώ και ώρα, ο γιος προέχει.
    Δεν ολοκλήρωσα...
    Δεν είναι απαραίτητο, πάντα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Διορθώσεις:
    (ΑΝ ΚΑΙ, είμαι κατά της διδασκαλίας, γιατί μπασταρδεύει το συναίσθημα, το γλείφει, το κάνει ξένο από σένα, παύει να είναι ψυχή σου, είναι χρήσιμο για να γίνεις ένας καλός "επαγγελματίας", αν αυτό σε νοιάζει και σε κόβει!)

    Ίσως, γιατί δεν πίστευαν οι ίδιοι στον εαυτό τους, ίσως, γιατί αυτό που έγραψαν, δεν πήγαζε πραγματικά, απ' το δικό τους μέσα.

    Δεν είναι απαραίτητο, να ολοκληρώνεις πάντα!

    Υγ. Κι ύστερα... υπάρχουν τόσα πολλά είδη επαγγελμάτων! Ντε και καλά, ποιητής ή συγγραφέας; Γιατί; Γιατί είναι στην μόδα; Οι μόδες περνάνε γρήγορα... Αρκεί να θέλεις να δουλέψεις, κι αν έχεις μεράκι, ίσως ανακαλύψεις και νέο επάγγελμα, κι εκεί να δεις, δίκαια δόξα!
    Θα είναι όλη δική σου!

    (Ρε, Τάσο, τι μού 'κανες! Κι ήσασταν δυο! Μέσα και ο γιος μου, που χρειάστηκε δεύτερη φορά να ξαναμπώ! Ευαίσθητα εμπόδια.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή