... Πριν φύγω για "πάντα" από κει, (μαθήτρια, στα 18) έκανα έναν μυστικό όρκο που τον κράτησα:
"Θα με ζητάς στις εκλογές, κι έτσι, δε θα χαθούμε... Εδώ θ' αποφασίζω πάντα για το μέλλον μου. Είναι υποχρεωτικό, οπότε, σίγουρα, θα έρχομαι!... Δε θα σε χάσω..."
Βέβαια, τώρα πια, δεν είναι υποχρεωτικό...
Όλοι έχουν αγωνία για την νίκη του κόμματός τους ή όχι...
Την κατανοώ και την έχω, αλλά όχι σε μεγαλύτερο βαθμό, απ' την συγκίνηση που θα ξαναπάω, εκεί!
Το "εκεί" μου θα είναι εκεί, γεμάτο πράσινο, γαλάζιο, σπίτι, μάννα, χώμα ιερό και αγαπημένο κόσμο που θα πηγαινοέρχεται για να ψηφήσει.
Δε με νοιάζει "τι", δε με νοιάζει "ποιον", κανέναν δεν αγάπησα γι' αυτό, αλλά για το χαμόγελό του, την αγκαλιά του, την αγάπη του!
Ο καθένας, κάπου έχει την ελπίδα του, δεν είμαι εγώ αυτή που θα τον προσγειώσω.
Εμένα μου αρκεί που θα τους δω!
Όλοι μας ξέρουμε πως είμαστε σε μεγάλη φουρτούνα, και τα ζόρικα κουπιά είναι για όλους μας, έτσι κι αλλιώς!
Χαμογελώντας ο ένας στον άλλον όμως, και σφίγγοντας με αγάπη τα χέρια, σίγουρα θα πιάσουμε στεριά, όση στερήθηκε και ελπίζει ο καθένας μας!
Θέλω τόσα, να προλάβω, σε λίγες ώρες!
Θέλω τόσα, να χωρέσω, σε λίγες ώρες!...
Ας είμαστε καλά!
"Καλή επιτυχία" στους σωστούς και στους καλούς, εκείνους που νοιάζονται πράγματι για το Καλό, όλων μας!
...Χωριό μου, δεν το συζητώ! Το μόνο "λάθος" που δεν διόρθωσα...
Να με ζητάς!..
Να σε "βλέπω"!...
Ν' αποφασίζω!...
"Θα με ζητάς στις εκλογές, κι έτσι, δε θα χαθούμε... Εδώ θ' αποφασίζω πάντα για το μέλλον μου. Είναι υποχρεωτικό, οπότε, σίγουρα, θα έρχομαι!... Δε θα σε χάσω..."
Βέβαια, τώρα πια, δεν είναι υποχρεωτικό...
Όλοι έχουν αγωνία για την νίκη του κόμματός τους ή όχι...
Την κατανοώ και την έχω, αλλά όχι σε μεγαλύτερο βαθμό, απ' την συγκίνηση που θα ξαναπάω, εκεί!
Το "εκεί" μου θα είναι εκεί, γεμάτο πράσινο, γαλάζιο, σπίτι, μάννα, χώμα ιερό και αγαπημένο κόσμο που θα πηγαινοέρχεται για να ψηφήσει.
Δε με νοιάζει "τι", δε με νοιάζει "ποιον", κανέναν δεν αγάπησα γι' αυτό, αλλά για το χαμόγελό του, την αγκαλιά του, την αγάπη του!
Ο καθένας, κάπου έχει την ελπίδα του, δεν είμαι εγώ αυτή που θα τον προσγειώσω.
Εμένα μου αρκεί που θα τους δω!
Όλοι μας ξέρουμε πως είμαστε σε μεγάλη φουρτούνα, και τα ζόρικα κουπιά είναι για όλους μας, έτσι κι αλλιώς!
Χαμογελώντας ο ένας στον άλλον όμως, και σφίγγοντας με αγάπη τα χέρια, σίγουρα θα πιάσουμε στεριά, όση στερήθηκε και ελπίζει ο καθένας μας!
Θέλω τόσα, να προλάβω, σε λίγες ώρες!
Θέλω τόσα, να χωρέσω, σε λίγες ώρες!...
Ας είμαστε καλά!
"Καλή επιτυχία" στους σωστούς και στους καλούς, εκείνους που νοιάζονται πράγματι για το Καλό, όλων μας!
...Χωριό μου, δεν το συζητώ! Το μόνο "λάθος" που δεν διόρθωσα...
Να με ζητάς!..
Να σε "βλέπω"!...
Ν' αποφασίζω!...
Υγ. Καλή ψήφο!
https://www.youtube.com/watch?v=p_Oc5L-U2L0
https://www.youtube.com/watch?v=p_Oc5L-U2L0
Διαδρομή Ζαγοράς- Βόλου, Χίλιες φορές θα μ' αρνηθείς, χίλιες θα με ζητήσεις, Τζένη Βάνου, Ζαγορά, Βόλος,...
youtube.com
ΧΘΕΣ
Ζορίστηκα πολύ, δεν το συζητάμε....!
Τα σκοτάδια... τα ακλάδευτα λουλούδια μου, οι ξερές ορτανσίες, όρθιες, οι νεροκολοκύθες μου.... ο ελάχιστος χρόνος, κι αυτός με γκρίνια, "γρήγορα, να φύγουμε", με διέλυσαν!
Ούφ!
Άλλαξε σελίδα η πολιτική Ιστορία του τόπου, κι εγώ ακόμα, εκεί!
Έστω, να κρατήσω τα ενθύμια!
Κι ας με πόνεσαν.
-
- Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου https://www.youtube.com/watch?v=_LQERTG5-x8
Εγώ είμαι εγώ - Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Ζαγορά...youtube.com
Κατερίνα Δημητρίου Σταματίου https://www.youtube.com/watch?v=yJtcs5tXUN8
Ποιος τη ζωή μου - Μαρία Φαραντούρη Μάνος Ελευθερίου στίχοι Μίκης Θεοδωράκης μουσική
youtube.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου