"Όπως στρώσεις θα κοιμηθείς".
Θα μου πάρει χρόνο μέχρι να παραδεχτώ, πόσο λάθος είχα στρώσει.
Αυτό σκέφτομαι, αγαπημένο μου φεις, γιατί απ' τα "στρωμένα" μου είσαι κι εσύ.
Υπομονή και θα μάθουμε να "στρώνουμε" καλύτερα! Τα 100 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα...
Υπομονή, κι εσείς, φίλοι και "φίλοι". (Ως προς τον αριθμό τα εισαγωγικά.)
Θα μου πάρει χρόνο μέχρι να παραδεχτώ, πόσο λάθος είχα στρώσει.
Αυτό σκέφτομαι, αγαπημένο μου φεις, γιατί απ' τα "στρωμένα" μου είσαι κι εσύ.
Υπομονή και θα μάθουμε να "στρώνουμε" καλύτερα! Τα 100 πρώτα χρόνια είναι δύσκολα...
Υπομονή, κι εσείς, φίλοι και "φίλοι". (Ως προς τον αριθμό τα εισαγωγικά.)
- Αρέσει στους Giorgos Ramiotis, Lamprini Tisolmi, Spiros Makrigiannis και σε 6 ακόμη.
Χρυσα Τσιχλάκη υπομονη Κατερινα σε ολα! μας χρειαζεται και πρεπει να εχουμε αλλα πολλες φορες την χανουμε !!! καλο απογευμα !!
Ελένη Γκίκα Κατερινάκι μου γλυκό! είμαστε όλοι τόσο γονατισμένοι που αδίκως θα σκάσουμε για τα στρωμένα, όλα ξέστρωτα είμαστε και εντελώς στους πέντε δρόμους όλοι εμείς! Σε φιλώ με αγάπη πάντα!
Κατερίνα Δεστάπα Χρύσα μου, την είχα κάποτε περίσσευμα (την υπομονή), τόσο που την έκανα κορνίζα! Την κρέμασα για ώρα ανάγκης, με πρόχειρο όμως καρφί... κι άιντε τώρα να την μαζέψεις! Καλό απόγευμα! Απ' το στόμα σου και στου Θεού τ' αυτί!- Κατερίνα Δεστάπα Ε, τότε, αλίμονό μας, Ελένη μου! Ποιος θα στηρίξει ποιον, να βγάλουμε έναν δύσκολο χειμώνα; Κι από δω φιλιά κι αγάπη! Ευτυχώς, απ' αυτά έχουμε!
Την είχα ξεχάσει στα πρόχειρα. Προσπάθησα να την βάλω στον χρόνο της. Δεν ξέρω πόσο το πέτυχα, ωστόσο, αυτό με το "στρώσιμο", είναι πολύ παλιότερο. Με κυνηγά και το κυνηγώ. Στρώνω και ξεστρώνω, δε βολεύομαι. Γλυστράω στα σεντόνια, πέφτω και τσακίζομαι. Προτιμώ πατώματα, αυλές, αμμουδιές, παγκάκια, λιβάδια... Τό 'χω το πρόβλημα, τό 'χω! Πώς αλλιώς;
ΑπάντησηΔιαγραφή